Το 1959 στη Θεσσαλονίκη σε ένα σχολείο στη Αγίου Δημητρίου κάναμε γυμναστική με ανάταση και έκταση των χεριών .
Ακόμη στις εθνικές επετείους οι δάσκαλοι οργάνωναν εκδηλώσεις με εμβατήρια ,τραγούδια ( σαν το «δεν θα την πάρουνε ποτέ την γη των Μακεδόνων» ) , ποιήματα , θεατρικά δρώμενα.
Ωραίες εποχές .
τι όμορφα που είναι τα παιδάκια...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι τι όμορφες οι φωτογραφίες μιας άλλης εποχής!
έχω προλάβει και εγώ τις γυμναστικές επιδείξεις αλλά μόνο μέχρι τη δευτέρα δημοτικού...
Δεν γνωρίζω αν ήταν καλά τότε η τώρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕχω μπερδευτεί.
Οταν ήμουν νέος νόμιζα οτι γνώριζα τι ήθελα και τι με ικανιποιούσε και που ήμουν τοποθετημένος.
Τώρα που έχω αρκετά χρόνια στη πλάτη μου,πιάνω τον εαυτό μου να μην γνωρίζει τίποτε,να αμφιβάλει για όλα ,και να ψάχνει ακόμη περισσότερο .
Ως πότε σε λίγο θα φύγουμε....