Tα sites κοινωνικής δικτύωσης δεν συνδέουν τους ανθρώπους - αντιθέτως, τους απομονώνουν από την πραγματικότητα προκαλώντας κάτι σαν σύγχρονη τρέλα στον ψυχισμό τους.
Οι φρενήρεις ρυθμοί με τους οποίους επικοινωνούμε online μέσω του του Facebook και των γραπτών μηνυμάτων «οδηγούν σε μία ψυχοπαθολογική συμπεριφορά.
Την περασμένη εβδομάδα εμφανίστηκε στο δημοφιλές τηλεοπτικό σόου του κωμικού Στίβεν Κόλμπερτ, όπου είπε ότι έχει πάει σε κηδείες όπου οι πενθούντες συγγενείς ελέγχουν κάθε δύο λεπτά το iΡhone τους.
H τεχνολογία απειλεί να κυριαρχήσει επί της ζωής μας και να μας απομονώσει από την επαφή με τους άλλους ανθρώπους.
Δημιουργώντας μας την ψευδαίσθηση ότι μας επιτρέπει να επικοινωνούμε καλύτερα, μας κάνει να ζούμε σε μία κυβερνο-πραγματικότητα πολύ κατώτερη, και συχνά πιο σκληρή, από τον πραγματικό κόσμο.
Κλασικό παράδειγμα θεωρείται η περίπτωση της άτυχης Σιμόν Μπακ. Είχε 1.048 «φίλους» στο Facebook, όταν όμως ανακοίνωσε ότι θα αυτοκτονήσει δεν βρέθηκε κανένας να την αποτρέψει, και ούτε ένας δεν προσπάθησε να τη σώσει, κάτι που δεν θα μπορούσε να συμβεί τόσο εύκολα στην πραγματική ζωή.
Tο βασικό ανθρώπινο ένστικτο για αναζήτηση νέων πληροφοριών και κοινωνική δικτύωση μας έχει εθίσει στο «εύκολο αλλά ρηχό» ηλεκτρονικό ταχυδρομείο.
Πολλοί υπάλληλοι γραφείου ελέγχουν τα e-mail τους ως και 30 φορές την ώρα.
Υπάρχει πάντα η πιθανότητα ότι κάποιο σημαντικό e-mail περιμένει να το ανοίξουμε, παρ ότι ξέρουμε πως τα περισσότερα μηνύματα που έρχονται on line είναι ασήμαντα
Έχουμε γίνει σαν τα ποντίκια σε εργαστήριο υψηλής τεχνολογίας, σαν πειραματόζωα που πατάμε άσκοπα μοχλούς με την ελπίδα ότι θα κερδίσουμε κάποια ψίχουλα κοινωνικής ή διανοητικής τροφής.
Αυτό που κάνει ακόμη πιο ακαταμάχητα τα ψηφιακά μηνύματα είναι η αβεβαιότητα.
Θέλουμε συνεχώς να κάνουμε κάτι ,να επικοινωνούμε με κάποιον. Η απομόνωση στο σπίτι ή στο γραφείο μας αποκλείει από προσωπική επαφή με συνάνθρωπο. Αυτό που μας μένει είναι το PC . Περιμένουμε κάτι . Δεν γνωρίζουμε τι είναι αυτό . Ακόμη και η αίτηση για φιλία ενός αγνώστου μας μας τονώνει την αυτοπεποίθηση ότι είμαστε αποδεχτοί από τους πολλούς , δεν είμαστε μόνοι.
Γι αυτό και θέλουμε να έχουμε μεγάλο αριθμό φίλων στο facebook ( έστω μόνο αριθμητικά). Φίλων που δεν τους γνωρίζουμε και το πιθανότερο ποτέ δεν θα ανταλλάξουμε μεταξύ μας λέξη.
Στα προγράμματα δικτύωσης υπάρχει δυνατότητα να δέχονται από το κινητό σου ( εφόσον διαθέτει GPS ) το στίγμα της θέσης που βρίσκεσαι .Εχεις ανάγκη να γνωρίζουν οι άλλοι που είσαι .Βέβαια όχι για να μην χαθείς αλλά για να σε σκέπτονται ,να μην σε ξεχάσουν .
Κάποτε όταν μάθαινες κάτι , έβλεπες κάτι , σου συνέβαινε κάτι σήκωνες το τηλέφωνο και το έλεγες στη μάνας σου , στη αδελφή σου, στο φίλο σου . Τώρα το λες στο ξένο ο οποίος φυσικά δεν έχει κανένα ενδιαφέρον απλώς χαίρεται και αυτός γιατί ένας ξένος τον προσέχει και του μιλάει .
Μπορείς να μάθεις ανά πάσα στιγμή ποιος πήγε που, ποιος τα έχει με ποια, ποιος κάνει παρέα με ποιον, τι μουσική ακούει ο ένας κι ο άλλος και άλλα πολλά σχετικά με την ζωή του και την προσωπικότητα του.
Βέβαια όπως όλα αν γίνει σωστή χρήση μπορεί να μας βοηθήσει στις κοινωνικές μας σχέσεις , αυτό όμως θέλει σύνεση και έλεγχο ώστε το πρόγραμμα να μην γίνει δυνάστης μας .
.....................................................................................
.....................................................................................
Περνάμε το χρόνο μας καταναλώνοντας πληροφορίες που έρχονται συνέχεια .
Όλοι μας λίγο-πολύ αναπτύσσουμε τελικά Σύνδρομο Ελλειμματικής Προσοχής από τα πολλά ερεθίσματα κι αυτό είναι κάτι που δε μας κάνει ιδιαίτερα ανθρώπινους.
Γι αυτό ας χαλαρώσουμε για 2 λεπτά και να ξεκουράσουμε τον εγκέφαλό μας από τον καταιγισμό πληροφοριών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου