Η κατάσταση στη εκπαίδευση - ποιός φταίει ;

Ο γιός μου ( Γ λυκείου – πανελλήνιες ) μού είπε σήμερα :

«Γιατί ρε πατέρα να πάω στο σχολείο αφού δεν κάνουμε τίποτε μόνο ώρες θα χάσω
Μπορώ να κάνω 100 απουσίες .
Καλλίτερα να διαβάσω στο σπίτι να πάω και στο φροντιστήριο»

Έχει δίκαιο το παιδί ή όχι ;

Αν το δούμε στον παρόντα χρόνο έχει δίκαιο . Καλά κάνει και δεν πάει .

Αν το δούμε σε βάθος χρόνου από τότε που ξεκίνησε με το γυμνάσιο θα δούμε :

1) Η κοινωνία με τα πρότυπα της και τα κανάλια διαμόρφωσης έχει απαξιώσει θεσμούς , αξίες επαγγελματικές τάξεις μέσα σε αυτά είναι και οι καθηγητές.

2) Οι πολιτικοί δεν κάνουν ένα εκπαιδευτικό σύστημα διαχρονικό και αποδοτικό . Αυτό συμβαίνει είτε γιατί θέλουν αμόρφωτους πολίτες , είτε δεν μπορούν ή δεν θέλουν να συγκρουστούν με συμφέροντα , είτε είναι ανεπαρκείς να φέρουν σε πέρας ένα τέτοιο έργο.

3) Οι καθηγητές δεν μπορούν ή δεν θέλουν να κάνουν σωστή εκπαίδευση . Πολλοί έχουν όρεξη να προσφέρουν αλλά αντιμετωπίζουν αδιαφορία ,απαξίωση, απειλές (σπασμένοι καθρέπτες στα αυτοκίνητα ), έλλειψη σεβασμού από τους μαθητές.
Πολλοί επωφελούμενοι την κατάσταση στο σχολείο εργάζονται για ίδιο όφελος (φροντιστήρια).

4) Τα παιδιά μεγαλωμένα μέσα σε μια οικογένεια χωρίς πρότυπα , ιδανικά, απαξίωσης και ισοπέδωσης των πάντων δεν βλέπουν στο πρόσωπο του καθηγητή τον ανώτερο ηλικιακά και μορφωτικά για του αποδίδουν τον οφειλόμενο σεβασμό αλλά ένα τυχαίο δημόσιο υπάλληλο .
Η οικογένεια δεν στέκεται στο πλευρό του καθηγητή δεν συνεργάζεται μαζί του αλλά είναι αντίπαλος του καθηγητής και σύμμαχος του παιδιού .
Απειλεί τον καθηγητή με τον εισαγγελέα .
Αυτό από παιδαγωγικής πλευράς είναι λάθος.

Όλα αυτά έχουν συμβάλλει να έχουμε την παιδεία την σημερινή.

Το κακό είναι ότι οποιαδήποτε προσπάθεια και να γίνει για βελτίωση αντιμετωπίζει μια χαοτική κατάσταση αλληλοκατηγοριών .

Καμία πλευρά δεν αναλαμβάνει το μερίδιο της στην ευθύνη .

Όλοι είναι αθώοι και φταίνε οι άλλοι.

Το ερώτημα παραμένει « τι πρέπει να κάνουμε για να μορφώσουμε τα παιδιά μας»